MEFTUNUYUM BEN
Sevgisi gönlümde dinmeyen sızı,
O melek yüzlümün meftunuyum ben.
Hasretle geçirdim baharı yazı,
O melek yüzlümün meftunuyum ben.
Gülümün sevgisi, kalbimden inmez,
Yanımda olsa da, hasreti dinmez,
Onu sarmayınca, içime sinmez,
O melek yüzlümün, meftunuyum ben.
Suskunlaşıyorum, eremeyince,
Canımı yoluna, seremeyince,
Dizlerim titriyor, göremeyince,
O melek yüzlümün, meftunuyum ben.
Onsuz ruhum üşür, rüzgâr savurur,
Hançer olur gözler, kalbimden vurur,
Kızgın bir güneştir, yakar kavurur,
O melek yüzlümün, meftunuyum ben.
Güzeller güzeli, hem güler yüzlü,
Billur gibi sesi, çok tatlı sözlü,
Tarifi imkânsız, bir ceylan gözlü,
O melek yüzlümün, meftunuyum ben.
Göremezsem eğer, duyamam bir ses,
Görebilecek mi, gözlerim enfes,
Alabilecek mi, ciğerim nefes,
O melek yüzlümün, meftunuyum ben.
Ondan uzak geçen her anım zarar,
Yokluğunda beni hayali sarar,
Gözlerim her yerde gözünü arar,
O melek yüzlümün, meftunuyum ben.
Kirpiği kaşından atılan oktur,
Sevgim ki herkesten daha da çoktur,
Eminim cihanda benzeri yoktur,
O melek yüzlümün, meftunuyum ben.
Beklenmedik anda kapımı çalan,
Tatlı sözleriyle gönlümü alan,
Bu, Peri kızı’na mutluluk salan,
O melek yüzlümün meftunuyum ben.
